-
1 dziura powietrzna
ав. возду́шная я́ма -
2 dziura
сущ.• впадина• дупло• дыра• дырка• нора• отверстие• пещера• полость• пробоина• прореха• скважина• углубление• шахта• щель• яма• ямка* * *dziur|a♀ дыра; пробоина (wyłom);mysia \dziura мышиная нора; \dziuraу na drodze ямы (ухабы) на дороге; ● zapadła \dziura захолустье, медвежий угол; \dziura powietrzna ав. воздушная яма; szukać \dziuraу w całym придираться (по мелочам);
wiercić \dziuraę w brzuchu komuś надоедать кому-л., тянуть душу из кого-л.;ktoś ma \dziuraę w mózgu у кого-л. провал в памяти* * *ждыра́; пробо́ина ( wyłom)mysia dziura — мыши́ная нора́
- dziura powietrznadziury na drodze — я́мы (уха́бы) на доро́ге
- szukać dziury w całym
- wiercić dziurę w brzuchu komuś
- ktoś ma dziurę w mózgu
См. также в других словарях:
dziura — ż IV, CMs. dziurze; lm D. dziur 1. «otwór w jakimś przedmiocie, najczęściej nieforemny, powstały wskutek uszkodzenia lub zrobiony specjalnie, zagłębienie w czym; jama, nora» Dziura w bucie, pończosze, na rękawie. Dziury w serze. Zaszyć, wypalić,… … Słownik języka polskiego